Ode aan mijn handen – Jesús Carrasco

‘Wat is dit toch een fijne schrijver. Ook dit boek zit vol mooie literaire levenswijsheden en prachtige reflecties.’

Zuid-Spanje, 2011. De verteller en zijn gezin maken een wonderlijke afspraak met de eigenaar van een bouwval in een klein stadje. Zij mogen in het pand wonen terwijl de eigenaar op zoek gaat naar financiering om appartementen te bouwen op het terrein. Het is dus slechts een kwestie van tijd voordat het huis gesloopt zal worden.

In de daaropvolgende jaren renoveert het gezin het huis eigenhandig, waardoor het langzaam een gezellige plek wordt voor ontmoetingen en feesten. Ze gaan er wonen met hun kippen, paarden, ezels, honden en muizen. Regelmatig ontvangen ze buren en vrienden, ze delen hun eten, muziek, werk en gelach. Het feit dat de graafmachines elk moment kunnen arriveren verliezen ze echter nooit uit het oog, wat de ervaring in het huis tot een metafoor voor het leven maakt: we geven ons eraan over, ook al weten we dat het eindig is.

Jesús Carrasco – Ode aan mijn handen