Ik heb een ‘book hangover’

“Dit werkt gewoon niet!”, schreeuwde ik door de woonkamer. Ik pakte een ander boek, las ook hiervan de eerste zin, en smeet hem vervolgens – met zachte hand – door de kamer. Hij belandde op een stapeltje andere boeken die ik al door de kamer had gegooid. Ik maakte zoveel kabaal, dat mijn vriend besloot om te kijken of het wel goed met me ging. “Wat ben jij in godsnaam aan het doen?!” Ik keek gefrustreerd naar al mijn boeken die nog ongelezen waren. “Aaaagh, het werkt niet. Ik kan het gewoon niet!” Ik gooide mezelf met heel wat dramatiek op de bank. “Ik denk,” hoorde je gesmoord uit het kussen komen, “dat ik een book hangover heb.”

Wie denkt dat hangovers alleen bestaan voor mensen die een druppel teveel op hebben, zit er helemaal naast. Het gebeurt niet vaak, soms één keer in een mensenleven, maar ook in de boekenwereld komen de katers voor. Symptomen? De drang om je boeken door de kamer te smijten, niet verder komen dan de eerste zin van een nieuw boek en het belangrijkste: hartstochtelijk dagdromen over het exemplaar dat alles veroorzaakt heeft. Want dat is vaak de aanleiding. Zo’n verdomd goed boek lezen, dat al je andere exemplaren in het niet vallen. En geloof me, daar word je behoorlijk depressief van.

En dat was wat er dus met me gebeurde. Ik had een enorme kater, en die zou voorlopig niet weg gaan. Mijn hoofd bonsde alsof ik een maand niet meer gedronken had, ik had de neiging om al mijn boeken hardhandig in een doos te proppen om ze vervolgens bij het vuil te zetten en ik kon alleen nog maar dagdromen over het verhaal dat me zo te grazen had genomen.

Geloof me, ik had ieder boek een eerlijke kans gegeven. Las bij sommige exemplaren zelfs twee zinnen voordat ik er de brui aan gaf. Maar geen enkel verhaal pakte me meer, ik was namelijk helemaal verknocht geraakt aan Twilight. En als een boek geen weerwolven, vampiers of een verdomd goede liefdesrelatie bevatte, dan was het voor mij einde verhaal. Letterlijk.

Gelukkig blijven katers niet voor altijd, en als er een flinke portie geluk bij komt kijken, kun je er binnen een paar dagen al vanaf zijn. Kennelijk had mijn vriend dit al behoorlijk snel door. Want terwijl ik in mijn kussen gilde en vervolgens lusteloos naar het plafond lag te staren, sloot hij zo zachtjes mogelijk de deur dicht. Ik hoorde zijn stem aan de andere kant van de deur. “Gast, kan ik naar jou toe komen. Ik denk dat mijn vriendin gek geworden is…”

Bente van de Wouw
@Storiesbybente