En toen brak de pleuris uit – Owen Lammertink & Mayra Murkens

”Overreden door een handkar met koffiebalen, verdronken in de gracht. Een ongeluk zat in een klein hoekje in 19de-eeuws Amsterdam, om nog maar niet te spreken over dodelijke ziektes als TBC, tyfus of cholera.
Het doodsoorzakenregister van Amsterdam was het uitgangspunt van dit fascinerende boek over leven en dood rond de eeuwwisseling. Een dramatisch kijkje in de rauwe wereld van gewone mensen die veelal leefden onder erbarmelijke omstandigheden, en hoe men poogde de stad leefbaar te maken.”

Stierven in de negentiende eeuw arme stadsbewoners eerder dan welgestelden? En aan welke ziektes en kwalen? Owen Lammertink & Mayra Murkens beantwoorden deze en meer vragen aan de hand van fascinerende en tragische verhalen van gewone stadsbewoners, zoals dienstbodes, diamantslijpers, seks werkers, pleegzusters, geneesheren en een zilversmid.

Een groot deel van de Amsterdammers leefde, net als zo veel stedelingen, rond het midden van de negentiende eeuw onder erbarmelijke omstandigheden. Arbeiderswijken waren volgepakt, huizen werden slecht geventileerd, er was grote armoede, er heerste voedselschaarste en rioleringen en waterleidingen waren er nauwelijks. Dat leidde tot onhygiënische toestanden en gaf ruim baan aan infectieziekten als cholera, tering en, aan het begin van de twintigste eeuw, de Spaanse griep. Door initiatieven van welgestelde Amsterdammers, de gemeente, maar ook door een toenemend hygiënisch besef onder de bevolking werd de stad in de decennia na 1850 langzaamaan steeds gezonder en schoner. Veel maatregelen hadden effect, al staken ook nieuwe ziektes de kop op.

Aan de hand van de verhalen van gewone Amsterdammers vertellen Owen Lammertink en Mayra Murkens het grote verhaal van hoe Amsterdam zich tussen 1850 en 1930 kon ontwikkelen van vieze stad tot leefbare woonplaats.

Owen Lammertink & Mayra Murkens – En toen brak de pleuris uit